Zoals wij bij elkaar naar binnen schijnen
De hele nacht heb ik aan u gedacht, aan jou. Aan hoe wij levende wezens bij elkaar naar binnen schijnen. Hoe het is om op die ene bijzondere manier gezien te worden, alsof het die ene manier van zien is…
Een gewoon gesprek met God
Ik zei tegen hem dat hij zich vroeger toch wel erg wreed, partijdig en ijverzuchtig had gedragen en dat hij zich daarmee, althans in mijn ogen, onsterfelijk belachelijk had gemaakt, of belachelijk onsterfelijk – wat misschien wel op hetzelfde neerkomt…
Woordenvoetenbadje
Eindelijk weer eens met zijn tweeën, ik en mij. Met onze twee handen op onze buik, met onze voeten lekker poedelen in een badje met woorden. Vertrouwd, veilig, nietszeggend. Schrijven is niets zeggen met woorden en schilderen is niets zeggen…
Mijn Naam
Ik hoorde mijn naam roepen met dat wat ik dacht dat een Oost-Europees accent was. Er moest iemand buiten staan, hier in de sneeuw in Uppsala. Ik gleed mijn bed uit, tot Nina mij terugriep: je was het zelf, je…