Ochtendgymnastiek

Hoe de levensstroom ons meevoert. Hoe de levenssappen door ons lichaam stromen. Hoe wij langzaam openen voor wie we werkelijk zijn.
Dit ademen is natuurlijk meer dan genoeg. Wat is onze ambitie?
Twee weten meer dan één.
Twee nooit gedwongen, nooit gezongen, twee averecht.
Een gerecht voor twee.

Het ongekende lichaam met haar ongekende mogelijkheden.
Of wij er wonen? Het is ons nest, we vliegen er af en aan, om de jongen te voeren. En dat is dan ook de enige tijd die we er doorbrengen. We hoeven zelf niet meer te eten. Het hoeft niet meer. Wij downloaden de goddelijke manna rechtstreeks uit de hemel, zoals te doen gebruikelijk was bij de oude volkeren, toen wij nog jong waren. Lijfelijk sterk en geestelijk volgroeid.

Ik zoek iets, dat weet ik zeker. Ik weet niet exact wat ik zoek, maar ik zoek iets door middel van deze woorden. Ik wil… iets gestalte laten krijgen, gedaante laten aannemen. Het is… de geur van vrijheid, de geur van het schijnbaar onmogelijke dat binnen handbereik ligt. De onwaarschijnlijke vreemdheid van het leven. Het zelfcreërende daarvan, het zelfzoekende, zelfbevestigende.
Vergeet wat je weet, zet de deur open, laat de adem van God langs je wanden stromen. Dat de levende dag je hebben mag.