Ontzingen

Wij zijn… verhaalloos om te beginnen. Wij zwerven rond om te vinden wie we zijn. Wij weten nog niet wat voor kleur de bloem draagt die zich in ons ontvouwt, wat voor soort bloem dat is. Wij struinen rond in onwetendheid, in duisternis. Her en der stoten wij ons hoofd. Dat zijn aanwijzingen, leermomenten. Gaandeweg ontstaat een verhaal. Dat verhaal vertellen we aan anderen, we vertellen het aan onszelf. Hoe vaker we het verhaal vertellen des te gestroomlijnder het wordt. Wat niet helemaal in ons verhaal past laten we weg, vergeten we. In de keuzes die we vanaf dat moment maken gaan we uit van ons verhaal. We denken ons eigen verhaal naar een logisch verlengde. Het verhaal gaat kortom een eigen leven leiden door ons, via ons. Wij vereenzelvigen ons met dat verhaal, wij denken dat wij ons verhaal zijn.
Vanaf het moment dat we dat inzien wordt alles anders. Wij keren om op ons levenspad, wij winden de kluwe met onze verhaallijn af, naar de magerte van ontvankelijkheid, van onwetendheid. Wij gaan op weg naar het prille begin. Naar onze… verhaalloosheid. Naar zonlicht en wind en gras en wolken.