De Vriend

De geheime vriend binnenin, die altijd op ons wacht tot wij weer tijd voor hem hebben. De geheime vriend die er pas is op het moment dat wij hem aandacht geven, die ontstaat in onze aandacht. Het hebben van een geheime vriend wordt geboren in de ruimte die wij inruimen voor vriendschap, vriendschap met zelf. Dat vertrouwde dichtbije. Wanneer heb ik je eigenlijk voor het laatst gezien, wanneer was het de laatste keer dat je bij me was, dat ik je adem ademde?
Er is geen tijd die verstrijkt tussen het uitspreken van je naam, de wens je te zien en de vervulling ervan. Ik noem je naam en je bent er. Ik vergeet je naam te noemen en het mag lijken of je er niet bent, maar dan ben je er ook.
Ik was op een winterwandeling. De contouren van alles zp precies uitgetekend, je kent dat wel. Als je geen tijd neemt om de vriend te ontmoeten, zou je kunnen denken dat hij er niet is. Dat is wat er bedoeld wordt als ze zeggen dat we in alles het zelf ontmoeten. Dit zou genoeg kunnen zijn, maar misschien lopen we nog een paar zinnen verder samen op. Totdat de bus weg gaat. Het is jij en jezelf, ik en mijzelf, jij en ik. Hoe doen wij dat samen, hoe doe ik dat met mezelf, wij tweeën? Dat is de vraag. Dat is de enige vraag. De bus staat al te wachten. Wij doen nog een paar passen. Wij lachen, vertellen een anecdote. Dan een afscheid met zoenen.