Pleidooi voor de Lente

Hij had de behoefte aan iets nieuws, een ander geluid.
Geen oude wijn in oude zakken. Nee iets nieuws, lenteachtigs, iets uitbottends zonder weerga, mateloos liefdevol. De werkelijkheid bijvoorbeeld: woorden van overvloed, van genoeg en teveel. Wijn, niet een glas of een fles of een emmer maar rivieren van wijn, zeeën, oceanen.

De waarheid, dat de waarheid eindelijk gezegd mag worden, gezongen. Dat wij enkel nog de waarheid zingen.
Dat Mohammed danst en zingt, wervelt in het hart van Jezus, dat dat Jezus oneindig blij maakt, dat zij oude vrienden zijn, dat niemand daartussen komt, dat zij samen dansen in het hart van Mozes in de tuin van de Buddha! Dat die waarheid gezongen wordt.
Heb je het koud? Spring dan in het vuur!! Ben je alleen: sla dan een arm om iemand heen.
De logica van een hartstochtelijk leven.

Nee heb je al. Nee hebben we al jaren, maar we willen ja. Ja met heel ons hart en met heel ons leven. Houdt ons niet tegen, graaf een kanaal, sla een brug, ontvang ons met open armen. Ik ben het wachten moe.

Hij keek op zijn klok? Wanneer begint het leven. Vanavond om 9 uur? Morgenochtend vroeg? Ik heb genoeg van wachten, ik houd het niet meer uit. Voor ieder die wordt buitengesloten, die wij buitensluiten, moeten we een deel van ons lichaam inleveren. Dat is fair. Dat is een redelijke prijs. Het is een eerlijke deal, maar het is wèl pijnlijk. Het doet pijn. Als ik een héél lichaam wil hebben moet ik jou en jou en jou erbij nemen.

Is dat nieuw? Niets is er nieuw, dan wat nieuw is in mij. Niets is er nieuw dan wat ik bereid ben te zien als nieuw.
Lente, buiten? So what? Lente in mijn hart zal het worden, ontdooien die ijsberg. Wortels in mijn hart, bladeren, bloemen. Een bloem weet niet wat voor een kleur zij heeft: blind richt ze zich naar het licht. Wij zien de bloem wèl, wij zien haar kleur, wij genieten.
Wijzelf zijn ook bloemen. Maar zelf weten we niet wat voor kleur we hebben. In deze wereld zijn wij blind voor onze eigen kleuren, maar in de ongeziene wereld, waar wij onze bloemhoofden in uitstrekken, stralen wij.

Geef de goeie zaadjes water. Spreek de waarheid, ontdooi je hart. Zet de deur open, laat de wind naar binnen, de zoele wind, de zuiderwind.
Als lente ergens
dan lente hier!
Wees nieuw, bloei open, vol van vreugde en genade.
Wij kunnen niet anders dan zelf de lente zijn waar we al die tijd op hebben zitten wachten!