Adem van Aandacht

Adem van Aandacht

Alles is steeds in vergadering aanwezig. Misschien zijn we ons er niet bewust van, omdat ons kleine zelf steeds het hoogste woord heeft. Dan zwijgen de engelen noodgedwongen. De meesters wachten met gebogen hoofd en luisteren of zich een opening…

De Talibaan, mijn Vriend

De Talibaan, mijn Vriend

Je vraagt om argumenten? Ga van ons land. Ga van ons land, ga van ons land. Als je de essentie tot je neemt hoef je niet te eten. Kleine staalharde pillen, zwart als teken, door het hoogste gezegend. Mijn paard…

Verlangen als Voedsel

Verlangen als Voedsel

Dat wat er niet is. Hoe dat wat er niet is ons inspireert, hoe wat wij zijn zich uitstrekt in dat wat wij niet zijn of niet lijken te zijn. De God die er niet is. Dat Hij er niet…

Geurspoor

Geurspoor

Een beetje stijf, diagonaal in mijn eigen lijf als een plank in de hoek van de kamer. Waar zijn de levenssappen? Ik kijk om me heen. Nee, ik weet zeker dat dat wat ik zoek niet ver kan zijn, iets…

Mond

Mond

Een nieuwe snee in de huid en met wat daaruit tevoorschijn welt vult de rubberboom zijn bakje. De rubberboom hoeft niet in zijn bakje te kijken om te weten waar het zich mee vult, want latex is zijn bloed, zijn…

Een Steen van Binnen

Een Steen van Binnen

Wij dragen de nacht in ons mee, en de aarde, de weidse donkere nacht van de aarde. Aan de voorkant zijn we huid en bewustzijn, zijn we een dunne schil van ideeën over een eindeloosheid van mogelijkheden. Is wachten het…

Moedergod

Moedergod

Er was iets nieuws in de stad. Een gebouw met zachte wanden, zonder ramen. Een smalle hoge deur, rood licht binnen. Een zacht gemompel van stemmen. Vrede, vrede, vrede, genoeg, genoeg, genoeg… Zieken werden uit hun huizen er naartoe gesleept….

De Hond van Mozes

De Hond van Mozes

Mozes staf was een slang, werd een slang, werd een staf. Hij sloeg zich er een weg mee door de rode zee. Hij sloeg op de rots en er was water. Mozes in ons loopt rond met zijn slangestaf en…

De Eigen Weg

De Eigen Weg

Een keus maken. Uit al het mogelijke. Ik kras maar een beetje willekeurig over het toverplaatje. Er komt altijd wat op. Ik doe mijn ogen open en er is een dag. Ik kras wat willekeurig over de dag en er…

Afromen!

Afromen!

Hmm. Ze spreken kwaad over ons, maar ze moeten eens wat meer naar zichzelf kijken. Ze leven als zwijnen, ze proppen zich vol met varkensvlees. Ze zeggen van ons dat we geen respect zouden hebben, maar ze hebben zelf geen…

Afromen!!

Afromen!!

Ik vind het een beetje een rare vraag, maar goed. Ik vind het geweldig om mezelf in de spiegel te zien. Elke ochtend. Ik kijk mezelf recht in de ogen en ik heb er zo’n zin in, vanaf het moment…

Kaïn

Kaïn

Kijk, het is allemaal zo mooi gemaakt. Je hoeft enkel maar om je heen te kijken, alles heeft zijn plaats. God heeft alles een plaats gegeven. De hemel boven, de aarde beneden. De muren staan recht overeind om het dak…