Een Pot Honing

Om het zachtste van mijn ziel naar buiten te lokken
heb ik een pot honing op tafel gezet
de zoele zomeravond
komt vaak met onverwachte gasten
in de warmte ervan ontluikt de jasmijn
van ons hart en eenzaamheid
als enige en laatste leugen
zoekt zich een plek om te slapen

Jij hebt mij geopend als een raam in de nacht
ik ben het gordijn dat door
de avondwind naar buiten wordt gezogen
ik heb mij binnenste buiten gekeerd

Een pot honing
hoort niets liever
dan het zoemen
van de ziel