Het Gedane Doen

’S ochtends opstaan en achter de computer gaan zitten en hetzelfde stukje proberen te schrijven als gisteren. Misschien niet direct hetzelfde stukje, maar dan toch zeker hetzelfde resultaat zoeken: de slaap der rechtvaardigen, peer zijn op eigen sap.
Het ongedane doen, het gedane ontdoen.
Gisteravond kwamen we bij elkaar om in alle ernst te draaien. Michel maakte muziek en wij draaiden om onze eigen as. Langzaam, snel. Iets dat helemaal geen vruchten afwerpt in de zichtbare wereld met volledige toewijding verrichten. Een bevrijdende daad van zinloosheid, onzinnigheid, misschien is dat verbazingwekkend zinvol.
Ik had vandaag mijn mening willen geven over hoe het er in de wereld voorstaat, omdat ik dacht dat het daar de tijd voor was, dat het mijn morele plicht was. Maar iets of iemand heeft mij daarvan afgehouden. Er is iets dat draait en spint en zich niet door rede laat vangen. Het is het zingen van de sterren, het draaien van de aarde, de planeten. Er is een toon die groter en wijder is. enkel hoorbaar voor onze niet-oren, onze binnenoren, onze buikoren, lijforen. Er is een kat die spint, er is een wijf dat spon. Alles draait, wij draaien, wij draaien onszelf elke keer een ander rad voor ogen. Wees waanzinnig. Wees innig met jezelf, wees in contact met jezelf voorbij alle gedachten over jezelf.