Joy at Sudden Disappointment

Ik ben geen meester van wat ik schrijf. Als het al wijsheid in zich draagt, dan is het niet omdat ik die wijsheid in eigendom heb, er vanuit leef, maar omdat ik er naar uitreik, naar op zoek ben. Mijn schrijven is een uitreiken naar.

Vreugde bij een plotselinge teleurstelling. Het is een dichtregel van Rumi die ik – godzijdank – niet terug kan vinden. Godzijdank, omdat het gemis aan context mij dwingt mijn eigen context te maken, mijn eigen wijsheid aan te boren.
Iets gaat niet zoals ik denk. Bij degene die ik ken als mijzelf zijn diepe sporen van frustratie uitgesleten: boosheid of verdriet volgt de teleurstelling, daarna een rouwproces, vervolgens vergeving en verzoening en na lange tijd misschien een terugkeren naar het midden. Bij degene die ik worden zal is dat anders. Het is een instant reactie: Teleurstelling > Vreugde! Er is iets dat mist of anders gaat en daarop volgt ogenblikkelijk vreugde. Aha, dit is het wat het universum voor mij in petto heeft. Dus dit, aha, iets anders. Vreugde om de verbazing, het anders zijn. De nieuwsgierigheid naar wat komt in plaats van trachten het leven te controleren.

Ik kom thuis van een avond naar de bioscoop. Het was een fantastische film over iemand die plotseling de leugenachtigheid van de wereld waarin hij leeft en werkt doorziet. Het is een mooie nacht, een mooie wandeling, met heldere lucht, weerspiegelingen op water enzo. Dan zie ik mijn auto staan onder een boom. Het lantarenlicht valt in vlekken over haar heen. Er is iets dat me ontroert. Iets van trouw, van geduldig wachten, van bereidheid weersomstandigheden te verdragen.
De onwaarschijnlijke trouw en waarheid van materie.
Ik maak er een foto van.
Die ga ik nu, dagen later, bij deze woorden zetten. Er moet een verbinding zijn tussen het een en het ander, tussen het verhaal en het beeld, maar het is alleen uw eigen wijsheid die die verbinding kan leggen.

Joy at Sudden Disappointment. Het uitgebroken worden uit dat wat je verwacht, dat is het geschenk dat ligt verborgen in teleurstelling, het plotselinge openbreken naar het leven, zoals het is.