In het midden van de nacht aan de haring gedacht. Hoe zij zij aan zij, zichzelf reflecterend in de ander, de grote diepten doorstromend, samen één gedachte vormen die groter is. Met elkaar spreken door te glinsteren van weinig licht….
Ik kom zomaar even onverwachts voorbij. Als bij een oude vriend. Ik zoek naar de sleutel om de deur te openen. Ik kan de sleutel niet vinden en er is geen bel en dus bonk ik op de deur. Het…
Lees mij niet, maar leef mij. Wees met God – net als Hafiz – als twee dikke mensen in een klein bed. Als de één beweegt, dan beweegt dat de ander. Laat God de restruimte van je wezen zijn. Zij…
Ik ben een Marokkaanse jongen. Tenminste, iedereen zegt dat en ik ben nooit op het idee gekomen om het tegen te spreken. Alle kennis – zeggen ze – begint met zelfkennis. Ik ken mezelf enkel door wat ik niet ben….
Zij was aangekomen in een ander gebied van zichzelf. Ze kon niet vertellen hoe het gebeurd was, wat ze ervoor had moeten doen of laten, of wat haar had geholpen. Het enige dat ze ervan kon zeggen was dat ze…
Ik wil iets, iets met woorden. Is het woordloze niet goed genoeg? Jawel, jazeker, maar het woordloze wordt zo smakelijk, zo transparant, zo tastbaar met een klein woordje erbij, als een koekje bij de thee. Ik fluister woorden van liefde….
Ik kwam bij het Westen, de poort van de emoties, en er was niets. Leegte, weidsheid. Alsof over en voorbij. Alsof niet meer nodig. Buiten kreunt en raast de moloch van geld en tijd. In het station staren mensen onbewogen…
Uit de drukte omlaag zakken in niemandsland. Achteroverleunen in de stoel van het zelf. De handen vouwen, bidden. Lieve moeder… is Maria hier? Natuurlijk, stomme ezel, hoe kan je dat nu vragen. De tranen in de ogen, tranen van herkenning….
Mij toch weer in deze positie gezet, klaar voor het… onverwachte. Maar als zo vaak de laatste tijd: er komt niets. Zie je wel, denk ik, het gaat nergens meer over. Ik kan dikwijls zelf niet eens meer lezen wat…
Er is eigenlijk niets te zeggen, u en ik weten dat, en toch… een paar woorden over niets, van niets naar niemand, van ongezegd en gezwegen naar ongehoord en onbegrepen. Wie ben ik? Wie bent u? Het niet weten van…
Ik had het me niet gerealiseerd toen ik door de deur stapte, maar… elke uitgang is een ingang. Op het zelfde moment dat je ergens weg gaat, kom je ergens anders aan. Tezelfdertijd. Zo vol is de wereld, er is…
Even kijken of dat wat ik denk en voel uit wil vloeien in woorden. Niet wegvloeien, maar zich verstevigend bestendigen, zich verankeren zonder kleiner te worden. Ik mag van geluk spreken dat ik deze keer wel luisterde naar de kleine…