‘Lief meisje…’ opeens klinkt er een onzekere, schorre stem in het donker. Meisje schrikt niet, integendeel, ze is gerustgesteld, tevreden dat haar roepen blijkbaar toch gehoor gevonden heeft. Dat haar smeken, haar huilen eindelijk iets opgeleverd heeft, iets gemaakt, gebouwd,…
Ik denk dat wij elkaar vrienden noemden, maar veel meer dan dat waren wij lotgenoten, personen tegen elkaar aangewaaid door de omstandigheden van de tijd. We waren allebei een soort doodlopende straat ingeblazen, en hoewel het verschillende straten waren was…
Ik ben op zoek naar het eerste schaapwoord dat de andere over de dam zal lokken. De dam van mijn zwijgen.
Zij die naast me liep, liep nog altijd naast me, maar het was niet meer helemaal hetzelfde als voorheen, niet meer die perfecte zorgeloosheid. En toch duurde het nog een hele tijd voor het me begon op te vallen dat…
Één kamer in mijn huis, mijn leven, heb ik gereserveerd voor de fantastische dingen die ik nog ga doen, voor dat wat nog invulling moet krijgen. Mijn hart slaat onregelmatig en daardoor bouwt het te weinig druk op zodat de…
De sabbat, een sabbatical jaar, een sabbatical leven. Give way to the greater pull. Wat is werkelijk van belang, wat zou je absoluut nog gedaan willen hebben, gezegd, gelachen, gezwegen? Vanwege het zondagsgevoel heeft hij een ietwat gekreukeld maar krakend…
Dit heeft me vaak geholpen, dus waarom nu niet weer geprobeerd. Wee gevoel, in de elleboog, de knie, de nek. Zelfgestelde diagnose over een zelfgecreëerde werkelijkheid. Niet zozeer de wil om gezond te worden maar wel om te ontsnappen aan…
Ik zag de kop van de politicus weer opduiken die zich jaren geleden, volgens het bijschrift, de woede van zeer velen op de hals gehaald zou hebben. De gebroeders de Witt indertijd, bij de gevangen poort. Het hoofd dat te…
Ik ving een nachtvlinder in mijn koplampen. Wij waren volledige vreemdelingen voor elkaar, ik in mijn machinewezen en dit dartelend vrije in de avondlucht. Ik kan zien, maar ik ben ook blind. Ik ben voornamelijk een blinde en daarnaast kan…
Het lijf is verrassend moe. Moe omdat het uitbundig meegedaan heeft aan de upswing van zomer, verrassend omdat het zo levendig voelt, de moeheid voelt levendig. Dat zal straks ook zo met de dood zijn. Hoe verrassend levendig, wat een…
God heeft zoveel kleren aan, zoveel gezichten, zoveel namen. Elke naam roept in ons een ander aspect van Haar tevoorschijn. Jezus noemde God Allah, de eenheid, het al. Geven we God de naam Allah, dan openen onze ogen zich voor…